Historie Rome

Over het ontstaan van Rome bestaan verschillende theoriën. Volgens de legende is de stad in 753 voor Christus gesticht door Romulus en Remus. Rome is gesticht als een klein dorp ergens in de 8e eeuw voor Christus rond de Palatijn. De palatijn is een van de zeven heuvelen die ook het gebied omvat waar later het Forum Romanum is gevonden. Door de gunstige ligging aan de rivier de Tiber werd Rome een kruispunt van verkeer en handel. In de 4e eeuw voor Chistus bestond Rome inmiddels uit 7 nederzettingen gebouwd op heuvels die door een muur met elkaar in verbinding stonden.

De 7 heuvelen waarop de eerste nederzettingen van Rome gebouwd zijn, omsloten door de stadsmuur (rood).

Rond de geboorte van Christus was Rome al bijna 800 jaar de grootste, rijkste en machtigste stad in de westerse wereld, met een dominante rol in het grootste deel van Europa en de Middellandse Zee. Vanaf de derde eeuw begon het rijk in verval te raken waarna in de loop van de vierde en vijfde eeuw een definitieve splitsing in een West- en Oost-Romeinse Rijk volgde. Byzantium (beter bekend als Constantinopel) werd in deze tijd de nieuwe hoofdstad van het rijk en overvleugelde al spoedig de vorige hoofdstad Rome dat inkromp tot een gemiddelde provinciale stad. Toch behield Rome na de val van het Romeinse Rijk in de 5e eeuw haar grote belang en rijkdom. Dit is mede te danken aan de oprichting van Rome als centrum van de Katholieke kerk met als heerser de bisschop van Rome (de toenmalige Paus).

Gedurende de Middeleeuwen was Rome een belangrijk bedevaartsoord. De stad stond in het teken van een strijd tussen het Heilige Roomse Rijk en de Paus. Rome veranderde pas weer echt ten tijde van de Italiaanse Renaissance in de 15e eeuw. Extravagante kerken, bruggen en openbare ruimten, werden gebouwd door de paus van Rome om op een gelijk niveau te komen met andere Italiaanse steden. Een nieuwe Saint Peter's Basiliek en de Sixtijnse kapel zijn daar voorbeelden van.

In de 19e eeuw werd Rome opnieuw het middelpunt van een machtsstrijd met de opkomst van het Koninkrijk van Italië. De Kerkelijke Staat bleef onder Franse bescherming in handen van Rome, maar met het uitbreken van de Frans-Pruisische oorlog van 1870 werden de Franse troepen gedwongen Rome te verlaten zodat het vanaf 1863 definitief toebehoorde aan het Koninkrijk van Italië. Rome is sindsdien altijd de hoofdstad van Italië gebleven. Vele Italianen migreerden vanuit het onderontwikkelde Zuid-Italië noordwaarts om onder meer bij de nieuwe overheid in Rome of in de zich uitbreidende industrie te gaan werken. De wereldlijke invloed van de Paus beperkt zich sinds het Verdrag van Lateranen van 1929 tot de dwergstaat Vaticaanstad in Rome.

Met de ontmanteling van de monarchie en de oprichting van de Italiaanse Republiek na de Tweede Wereldoorlog, groeide de bevolking van Rome explosief en werd de basis gelegd voor de moderne metropool die het vandaag de dag is. Uniek aan Rome is de samenkomst van stijlen uit de Middeleeuwen, de Renaissance en de moderne tijd die de lange historie van de stad weerspiegelen. De hoofdstad van Italië is nu niet voor niets een van 's werelds grootste toeristische bestemmingen. 

Informatie wijzigen

doorsturen