Reizen maakt je tot een ander mens. Vroeg opstaan is geen zonde meer, het verzet de gedachten en het ontspant. Dat laatste gevoel heeft nog wat vertraging door werkzaamheden op het spoor. Op Schiphol loop ik daardoor een pasje sneller maar eenmaal achter de douane ben ik weer een kuddevee. Een geroutineerd ‘riemen af en schoenen uit’ is het resumé.
Ik vlieg duidelijk voordelig want bij de gate is het druk. Ondanks China Airlines louter Hollandse gezichten, en ze stralen allen feest. Op de automatische piloot scan ik de gezichten. Wat een grappig stel, zouden zij op groepsreis gaan? En wat doet die Amerikaan eigenlijk op deze vlucht?
Even later ken ik alle gezichten en luidt de verveling in. Ik bedenk me hoeveel luchthavens ik voor Youropi gezien heb en gefotografeerd. Ik raak de tel kwijt maar toch is er één die ik nooit meer vergeet. Londen Stansted! Daar werd ik zo ongeveer behandeld als crimineel. Sinds die reportage heb ik mijn paspoort altijd bij de hand. Hoe dat komt? Bij Youropi willen we van alles een foto en daar zijn de autoriteiten het niet altijd mee eens. Zelden kom je er vanaf met ‘ik maakte een vakantiefoto’, daarvoor oog ik duidelijk te professioneel. Honderden keren werd ik gespot door de security en duurde inchecken langer dan verwacht. Dus niet de ellenlange wachtrijen, verloren koffers of je naam over de speaker. Nee, mooie foto’s! Dat is mijn luchthavenleed!
door Thomas Elshout op 30/03/2013
